16/3/18

Ο μηχανισμός αφανισμού της ρωμαίικης κοινότητας της Πόλης με τις απελάσεις του 1964 - Τα ίδια και χειρότερα κάνουν στο Αφρίν

Συμπληρώνονται σήμερα 54 χρόνια από τη θέση σε εφαρμογή της τότε κυβέρνησης Ισμέτ Ινονού, της Τουρκίας, της τελικής επιχείρησης αφανισμού της ρωμαίικης κοινότητας της Κωνσταντινούπολης. Είναι αποδεδειγμένο με ατράνταχτα στοιχεία ότι η μετά τη Συνθήκη της Λοζάνης (24/7/1923) Τουρκία συνέχισε την ίδια πολιτική των Νεότουρκων που είχε σκοπό τον αφανισμό οποιασδήποτε κοινότητας που δεν δεχόταν να εκτουρκιστεί.
Για να επιτευχθεί ο στρατηγικός αυτός στόχος, κατά της ελληνορθόδοξης κοινότητας την περίοδο 1923-1960 τέθηκαν σε εφαρμογή τα σχέδια: (α) σε συνεχή βάση της αποδόμησης της κοινοτικής οργάνωσης με την παραβίαση όλων των άρθρων περί παραβίασης του Κεφαλαίου περί προστασίας των μη μουσουλμανικών μειονοτήτων, (β) τα σκληρότατα μέτρα στη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου (η επιστράτευση στα τάγματα εργασίας σε επανάληψη αυτών της περιόδου 1914-18, και ο μηχανισμός της οικονομικής καταστροφής, το Βαρλίκ Βεργκισί) και (γ) το πογκρόμ της νύχτας της 6-7/9/1955. Είναι ανάγκη να επισημανθεί η επιβεβαιωμένη αλήθεια ότι το σχέδιο αυτό αφανισμού δεν είχε σχέση με την κατάσταση των ελληνοτουρκικών σχέσεων ή το Κυπριακό.
Τα σκληρότερα μέτρα κατά των Ρωμιών που είχαν παραμείνει στην επικράτεια της Τουρκίας μετά το 1923, εφαρμόστηκαν όταν οι σχέσεις μεταξύ των δύο κρατών ήταν άριστες.
Παρά τα σκληρά αυτά μέτρα αλλά και τη συνεχή εφαρμογή αντιμειονοτικών μέτρων, ακόμα και στις αρχές της δεκαετίας 1960, η ελληνορθόδοξη κοινότητα διατηρούσε την κοινοτική της οργάνωση, να αποτελεί το 10% του πληθυσμού της Πόλης και να έχει αποδείξει την ικανότητά της να ανασυγκροτείται με ίδιες δυνάμεις μετά από τη μεγαλύτερη πράξη μαζικής βίας στην μεταπολεμική Ευρώπη, στις 6-7/9/1955.
Ο επιδιωκόμενος στόχος του αφανισμού της Κοινότητας επιτεύχθηκε με τη χρήση μιας εκκρεμότητας που είχε αφεθεί από τη συνθήκη της Λοζάνης, και με ευθύνη του Ελευθέριου Βενιζέλου το 1930 με τη Συνθήκη της Άγκυρας είχε οδηγηθεί σε μια θνησιγενή για την κοινότητα λύση. Ενώ η Συνθήκη της Λοζάνης αναγνώριζε και στους Έλληνες υπηκόους που ήταν εγκατεστημένοι στην Πόλη τη μη υπαγωγή στην ανταλλαγή των ελληνοτουρκικών πληθυσμών, αυτή καταργήθηκε εσκεμμένα, για να υπάρξει μια ωρολογιακή βόμβα που θα χρησιμοποιούνταν όταν χρειαζόταν στο μέλλον.

Σεπτεμβριανά
Η κατάστρωση του σχεδίου εκτοπισμού με τις απελάσεις
Η δημοσίευση, το 2007, των πρακτικών της δίκης των Σεπτεμβριανών στη νήσο Πλάτης, που έγινε μετά από το πραξικόπημα της 27/5/1960, αποκαλύφθηκε ότι το σχέδιο της απέλασης των Εταμπλί Ελλήνων υπηκόων είχε σχεδιαστεί τουλάχιστον από το έτος 1957. Στη μόνη μυστική συνεδρία που έγινε κατά τη διάρκεια των δικών ο μάρτυρας στρατηγός Ρεφίκ Τούλγκα κατέθεσε τα εξής: «πριν αναχωρήσω για τη Νάπολη σε υπηρεσία του ΝΑΤΟ, όταν πήγα να αποχαιρετήσω τον πρόεδρο Τζελάλ Μπαγιάρ μού είπε πήγαινε και πες στους Αμερικανούς ότι είμαστε αποφασισμένοι να πάρουμε σκληρά μέτρα κατά των Ρωμιών της Πόλης, και περισσότερο για τους 30.000 Έλληνες υπηκόους που διαθέτουν περιουσίες και το Πατριαρχείο. Θα τους πετάξουμε έξω από τη χώρα και θα λάβουμε σκληρά μέτρα εναντίον τους».[1] Το ίδιο έτος που έχει ξεκινήσει η προετοιμασία των απελάσεων συμβαίνει τον Νοέμβριο η έφοδος της αστυνομίας κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης του ΔΣ της Ελληνικής Ένωσης Κωνσταντινουπόλεως και συλλαμβάνονται τα μέλη, οδηγούνται σε κρατητήριο και απελαύνονται σε μερικές μέρες.
Μεταξύ τους είναι και ο Δημήτριος Καλούμενος που είχε φωτογραφίσει τις καταστροφές των Σεπτεμβριανών.
Η εφορία της Πόλης απαγόρευσε από την αρχή του έτους 1963 στους Έλληνες υπηκόους την εξόφληση των οφειλών τους με δόσεις και ζήτησε την προκαταβολή των φόρων του έτους 1964. Επιπλέον η διαδικασία χορήγησης της άδειας παραμονής, που ίσχυε από το 1930, με έκδοση ειδικού δελτίου αντικαταστάθηκε με την υποχρέωση έκδοσης ελληνικού διαβατηρίου το 1962 και τη χορήγηση άδειας παραμονής όπως για τους υπόλοιπους αλλοδαπούς. Τα δύο αυτά στοιχεία δείχνουν ότι παρά το καλό κλίμα που ίσχυε μετά από τις συνθήκες Ζυρίχης-Λονδίνου μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας γινόταν η προετοιμασία των απελάσεων.
Οι σοβαρές ένοπλες συγκρούσεις μεταξύ των μελών των δύο κοινοτήτων –Ελλήνων και Τούρκων– στην Κύπρο, που άρχισαν τα Χριστούγεννα του 1963, είχαν άμεση επίδραση στην ατμόσφαιρα στην Κωνσταντινούπολη. Αν και τα γεγονότα αυτά στην Κύπρο δεν είχαν καμιά σχέση με την ελληνορθόδοξη κοινότητα, αμέσως στοχοποιήθηκαν τα ιδρύματα της (όπως το Οικουμενικό Πατριαρχείο, σχολεία, ευαγή ιδρύματα), πράγμα που δείχνει την ύπαρξη πολιτικού σχεδίου κατά της μειονότητας.
Παράλληλα ο νόμος αρ. 2007 περί επαγγελμάτων που ίσχυε από το 1932, απαγόρευε την εξάσκηση 20 επαγγελμάτων από ξένους υπηκόους.
Στις 7 Νοεμβρίου 1962 με την απόφαση 28-4869 του πρωθυπουργού Ισμέτ Ινονού ιδρύεται η Ειδική Επιτροπή Μειονοτήτων (Azinlik Tali Komisyonu), της οποίας η σύνθεση αποτελούνταν μόνο από στελέχη μυστικών υπηρεσιών, ενόπλων δυνάμεων και ασφάλειας, και είχε εξουσίες ανώτερες από όλες τις εκτελεστικές, νομοθετικές και δικαστικές Αρχές. Η επιτροπή αυτή λειτούργησε μέχρι το 2004 και αποτέλεσε το επιτελικό όργανο για τη σχεδίαση και εφαρμογή των αντιμειονοτικών μέτρων.

Απελαθέντες διασχίζουν μαζικά τα σύνορα
Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ισμέτ Ινονού στις 16/3/1964 ανακοίνωσε τη μονομερή καταγγελία της Ελληνοτουρκικής Σύμβασης του 1930 «Εμπορίου, Εγκατάστασης και Διακίνησης» με δημοσίευση της απόφασης στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης. Με την καταγγελία της σύμβασης η εφορία της Πόλης έθεσε υπό επιτήρηση τους Έλληνες υπηκόους και τη φορολογική...
Η συνέχεια του άρθρου στο Pontos-news

2 σχόλια:

  1. Ευριπίδης Μπίλλης
    Είναι τότε που ο ΥΠΕΞ Κωστόπουλος του Παπανδρέου (του παππού του εφιάλτη) έκανε την δήλωση ότι:

    "Εμείς είμαστε πολιτισμένη χώρα και δεν κάνουμε τα ίδια".
    Και αχρήστευσε έτσι το μόνο όπλο που υπήρχε διάσωσης του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης. Της έναρξης απέλασης και των τούρκων της Ελληνικής Θράκης.

    Να υπενθυμίσω επίσης, ότι ο Παπανδρέου αυτός, έδινε πριν στους τούρκους το Καστελόριζο ως «αντάλλαγμα» για το σχέδιο Άτσεσον εκτουρκισμού από τότε της Ελληνικής Κύπρου. Που το ονόμαζε «ένωση» της Κύπρου με την Ελλάδα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Let us face it. Greece almost never had smart political leaders. Most of the time, Greece has been governed by a group of stupid people who have led Greece to national tragedies and disasters. I agree that Greece must have take action in 1955 against the Turkish minority in Greece. They failed to do so. They failed to do it again in 1964. The excuses not to do so are simply stupid. Greece is doomed to be ruled by plain stupid political and military leaders.
    The Greek Lion

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.