8+1 ερωταπαντήσεις για το Σκοπιανό - Γιατί δεν πρέπει να παραδώσουμε τα κλειδιά της Μακεδονίας

Του Σταύρου Καλεντερίδη

Τι ακριβώς έχει συμβεί;
Η ελληνική κυβέρνηση μετά την επίσκεψη στις ΗΠΑ, επέστρεψε με την υπόδειξη να λύσει άμεσα το Σκοπιανό ζήτημα για να ανοίξει το θέμα της εισόδου των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ.
Τα Σκόπια από το 1991 έχουν εγείρει εξωφρενικές αξιώσεις εναντίον της Ελλάδας, διεκδικώντας από το όνομα και την ιστορία μας μέχρι και εδάφη της ελληνικής περιφέρειας της Μακεδονίας.
Οι Έλληνες πολιτικοί, συνεννοημένοι μεταξύ τους, διαπραγματεύονται τώρα όπως και τότε, έναν «έντιμο συμβιβασμό», να χαρίσουν δηλαδή τη «Μακεδονία» και να δώσουν χώρο στις εθνικιστικές διεκδικήσεις των Σκοπιανών εναντίον μας. Είναι σαν να διεκδικεί κάποιος στα καλά καθούμενα το σπίτι σου, και εσύ αφενός να δικαιολογείς την επιθετικότητα του και αφετέρου να διαπραγματεύεσαι έναν «έντιμο συμβιβασμό» παραχωρώντας του μόνο το σαλόνι σου.
Η χώρα μας δεν επιτέθηκε σε κανέναν και δεν ζήτησε τίποτα από κανέναν. Αντίθετα είναι η ίδια στόχος και θύμα ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας, και το πολιτικό μας σύστημα αντί να υπερασπιστεί τη χώρα όπως οφείλει, είναι αντίθετα αποφασισμένο να προβεί σε παράλογες παραχωρήσεις, για τις οποίες μάλιστα δεν νομιμοποιείται. Ο ιστορικός παραλληλισμός με την τραγική απόπειρα κατευνασμού της ναζιστικής Γερμανίας με το ξεπούλημα της Τσεχοσλοβακίας καθίσταται εδώ διδακτικός.

Ποια είναι η σωστή εθνική θέση στο ζήτημα;
Αυστηρή και απόλυτη απαγόρευση οποιασδήποτε χρήσης του ονόματος «Μακεδονία» και των παραγώγων του από τη γείτονα χώρα. Η μακεδονική ταυτότητα, ιστορία και συνείδηση είναι μονάχα και υπερήφανα Ελληνική. Η Μακεδονία είναι Ελλάδα. Η παραμικρή παραχώρηση στα αυτονόητα εθνικά κυρίαρχα δικαιώματα μας αποτελεί τραγική εθνική ήττα.
Την ίδια θέση οφείλει να υιοθετήσει άμεσα και το πολιτικό προσωπικό, αντί να υπονομεύει τη χώρα μας πρεσβεύοντας σύνθετη ονομασία ή χειρότερα.

Πώς πρέπει να ονομασθούν τα Σκόπια;
Η γεωγραφική περιοχή των Σκοπίων δεν ήταν ποτέ τμήμα της Μακεδονίας. Αυτό είναι κοινώς και ευρέως αποδεκτό.
Αντίθετα, η Μακεδονία και οι Μακεδόνες Έλληνες βρίσκονταν για τουλάχιστον 2500 χρόνια εκεί ακριβώς όπου είναι η σύγχρονη ελληνική περιφέρεια της Μακεδονίας.
Σχετικά με τα Σκόπια κατά την αρχαιότητα, η περιοχή αποτελούσε την ιστορική Παιονία, κατάκτηση και μετέπειτα μέρος του Μακεδονικού Βασιλείου. Όπως υποστηρίζει ο επίτιμος καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας του Πανεπιστήμιου Μπέρκλεϊ, κ. Στίβεν Μίλλερ, η  Παιονία ήταν περιοχή βόρεια του όρους Βαρνούς και του όρους Όρβηλος. Η περιγραφή του Ρωμαίου ιστοριογράφου Titus Livius για τη ρωμαϊκή επαρχία της Μακεδονίας (45.29.7 και 12) καθιστά σαφές ότι οι Παίονες ζούσαν βόρεια των εν λόγω βουνών, (τα οποία σήμερα αποτελούν γεωγραφικά τα φυσικά όρια της Ελλάδας) και νότια της Δαρδανίας, που σήμερα βρίσκεται το Κόσοβο.
Αν και είναι γεγονός ότι οι άνθρωποι εκείνοι υποτάχθηκαν στον Φίλιππο Β΄, πατέρα του Αλεξάνδρου το 359 π.Χ. (Διόδωρος ο Σικελιώτης 16.4.2), δεν ήταν ποτέ Μακεδόνες και ποτέ δεν έζησαν στη Μακεδονία. Πράγματι, ο Δημοσθένης (Ολυνθιακός 1.23), μας λέει ότι είχαν υποδουλωθεί από τον Μακεδόνα Φίλιππο και σαφώς κατά συνέπεια δεν ήταν Μακεδόνες. Ο Ισοκράτης (5.23) σημειώνει το ίδιο. Ομοίως, για παράδειγμα, οι Αιγύπτιοι, οι οποίοι υποτάχθηκαν από τον Αλέξανδρο, ήταν υπό μακεδονική μεν διοίκηση, συμπεριλαμβανομένης και της Κλεοπάτρας, αλλά ποτέ δεν υπήρξαν οι ίδιοι Μακεδόνες και η Αίγυπτος ποτέ δεν ονομαζόταν Μακεδονία. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί για τις λοιπές κατακτήσεις του Μεγάλου Αλεξάνδρου, μεταξύ των οποίων το σημερινό Ιράν και η βορειοδυτική Ινδία. Ποτέ δεν ονομάστηκαν Μακεδονία και ποτέ βέβαια δεν είχαν κάποια τέτοια παράλογη απαίτηση.
Ακόμα όμως και η ιστορική Παιονία δεν μπορεί να περιγράψει με ορθό τρόπο τη σημερινή εθνολογική σύνθεση των Σκοπίων. Με βάση λοιπόν τη σημερινή πραγματικότητα, η αποδεκτή ονομασία του – εν πολλοίς τεχνητού – κρατιδίου εκ μέρους της Ελλάδας είναι η «Δημοκρατία της Κεντρικής Βαλκανικής».
Εναλλακτικά, και εφόσον οι Σκοπιανοί το επιθυμούν, μπορούν να υιοθετήσουν το όνομα που κατείχε η περιοχή τους ως επαρχία του Βασιλείου της Γιουγκοσλαβίας, και συγκεκριμένα «Βαρντάρσκα Μπανόβινα» (επαρχία του Βαρδάρη), ή παράγωγα αυτού. Τέλος, διατηρούν την επιλογή να υιοθετήσουν ως χώρα το όνομα «Σκόπια» με πρωτεύουσα αυτής την Πόλη των Σκοπίων (κατά τα πρότυπα του Μεξικό και της Πόλης του Μεξικού).

Ποιοι και γιατί πρεσβεύουν σύνθετη ονομασία;
Σύσσωμος ο διεθνής επιστημονικός κόσμος (ιστορικοί, φιλόλογοι, αρχαιολόγοι, διεθνώς κορυφαίοι καθηγητές, κτλ.) λένε το αυτονόητο, ότι δηλαδή η Μακεδονία είναι μία, είναι ιστορικά, εθνολογικά και γεωγραφικά Ελληνική, και συνεπώς η γειτονική χώρα δεν έχει κανένα δικαίωμα σε σχετική ονομασία. Το ίδιο προφανώς γνωρίζουν και οι Έλληνες πολίτες.
Αντιθέτως, εγχώριοι πολιτικοί από όλα τα κόμματα (συντριπτική πλειοψηφία), συντάσσονται δυστυχώς με τους Σκοπιανούς ομόλογους τους και τη Σκοπιανή προπαγάνδα και τον αλυτρωτισμό κατά της χώρας μας. Ο λόγος είναι η παραμονή στην εξουσία μιας και θεωρούν ότι κάνοντας το θέλημα ανθελληνικών εξωτερικών δυνάμεων εξασφαλίζουν οικονομική και πολιτική υποστήριξη για να διασφαλίσουν την πολυπόθητη τους καρέκλα. Μιλάμε για ωμό ξεπούλημα. Φανταστείτε αν ήταν ανεστραμμένη η δυναμική και αν οι πολίτες δεν γνώριζαν την αλήθεια, τι θα είχαν πρωτο-ξεπουλήσει οι πολιτικοί της Ελλάδας. Σίγουρα δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα να εκχωρήσουν και ολόκληρο το όνομα «Μακεδονία», δίχως σύνθετα.
Οι Σκοπιανοί πολιτικοί προωθούν βέβαια το εθνικό τους συμφέρον και αποβλέπουν σε επεκτατισμό, άμεση συνδιαχείριση των Μακεδονικών αρχαιολογικών χώρων (Βεργίνα, Πέλλα, Αμφίπολη, κτλ.), μελλοντική κατάληψη και απελευθέρωση των «κατεχόμενων» πόλεων της Ελληνικής «Μακεδονίας του Αιγαίου», και έξοδο τους στη θάλασσα. Ιστορικά, αντίστοιχος στόχος και του Τίτο και των...

Η συνέχεια του άρθρου στο Μαύρο Κουτί