9/5/16

Συνομιλίες στο Κυπριακό χωρίς Συμφωνημένη Βάση Λύσης

του Φοίβου Κλόκκαρη*
Στις συνομιλίες για το κυπριακό, συμφωνήθηκε με τα κοινά ανακοινωθέντα της 23 Μαΐου 2008 (κυβέρνηση Χριστόφια) και 11 Φεβρουαρίου 2014 (κυβέρνηση Αναστασιάδη) λύση στη βάση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ) των «two constituent states of equal status».
Εμείς μεταφράζουμε τα «constituent states» σε «συνιστώσες πολιτείες» ενώ οι Τούρκοι σε «ιδρυτικά κράτη – Curucu Devletem» και καταθέτουν θέσεις στις διαπραγματεύσεις για παρθενογένεση δύο κρατών, αφού η Τουρκία και οι Τουρκοκύπριοι δεν αναγνωρίζουν την Κυπριακή Δημοκρατία (ΚΔ).
Παρά την βασική αυτή διαφορά, που ουσιαστικά εκθεμελιώνει τη συμφωνημένη βάση λύσης, οι συνομιλίες συνεχίζονται για χρόνια και έχουν εισέλθει σε ένα λαβύρινθο λεπτομερειών. Κτίζεται ένα οικοδόμημα με σαθρή βάση. Με πολύπλοκα δυσλειτουργικά και διχοτομικά στοιχεία που διαποτίζουν την υπόσταση του κράτους (έδαφος, λαός, εξουσία) και όλες τις λειτουργίες του, κατά τρόπο συγκρουσιακό και διασπαστικό. Διαρχία αξιωματούχων σε όλα τα επίπεδα και ΒΕΤΟ σε όλες τις εξουσίες. Μια εφιαλτική εικόνα του κράτους που οικοδομείται στις συνομιλίες, περιλαμβάνεται στο 77 σελίδων κείμενο των συγκλίσεων Ντάουνερ (2008 – 2012), τις οποίες υιοθέτησε σε μεγάλο βαθμό και η παρούσα κυβέρνηση παρά την προεκλογική δέσμευση του προέδρου της ΚΔ, να μην το πράξει. Το κείμενο με μαύρα, γαλάζια και κόκκινα γράμματα συνθέτει ένα μωσαϊκό με δαιδαλώδεις διαδικασίες που καταστρατηγούν όλες τις αρχές λειτουργίας ενός συνεκτικού κράτους: απλότητα, λειτουργικότητα, δημοκρατική αρχή της πλειοψηφίας στη λήψη αποφάσεων, μια κυριαρχία – διεθνής προσωπικότητα – ιθαγένεια, ανθρώπινα δικαιώματα, ασφάλεια, οικονομική βιωσιμότητα.

Η λύση που οικοδομείται δεν διαφέρει από εκείνη του σχεδίου Ανάν, και είναι καταδικασμένη σε κατάρρευση, αφού όλοι οι πυλώνες της είναι ναρκοθετημένοι. Η ερμηνεία γι’ αυτό το συγκρουσιακό σχήμα που οικοδομείται χρόνια, είναι απλή. Όταν δεν υπάρχουν κοινά συμφέροντα μεταξύ δύο μερών δεν μπορεί να συγκροτηθεί κοινό βιώσιμο κράτος. Εμείς, συζητούμε με τη υποτελή διοίκηση, την οποία εγκατέστησε παράνομα η Τουρκία στην Κύπρο και η οποία υποστηρίζει τα συμφέροντα της χώρας αυτής, σε βάρος εκείνων της Κύπρου. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα από τα πολλά του σχεδίου Ανάν, ήταν η άρνηση των Τουρκοκυπρίων, κατ’ απαίτηση της Τουρκίας, να ενσωματωθεί στο σχέδιο, η συμφωνία οριοθέτησης της ΑΟΖ της Κύπρου με την Αίγυπτο. Παρόμοιοι περιορισμοί προς όφελος της Τουρκίας έγιναν σε όλους τους τομείς και ιδιαίτερα στο θαλάσσιο και εναέριο χώρο. Η λανθασμένη πολιτική των συνεχών υποχωρήσεων μας, συνέβαλε στη μετατροπή ενός διεθνούς προβλήματος εισβολής, κατοχής, εποικισμού, εθνοκάθαρσης, σε δήθεν δικοινοτική διαφορά, η οποία μάλιστα συζητείται υπό την απειλή των Τουρκικών δυνάμεων κατοχής.

Το μεγάλο ερώτημα που τίθεται, είναι γιατί συνεχίζουμε τις συνομιλίες, χωρίς να υπάρχει συμφωνημένη βάση λύσης; Η κυβέρνηση οφείλει να απαντήσει στο ερώτημα αυτό. Οι πολίτες και τα κόμματα πρέπει να το απαιτήσουν επιτακτικά, γιατί το θέμα αφορά το μέλλον και την επιβίωση μας στο τόπο αυτό.

Στη δική μου αντίληψη η συνέχιση των συνομιλιών, σε γνώση της κυβέρνησης, ότι δεν υπάρχει συμφωνημένη βάση λύσης, οφείλεται είτε στην ψευδαίσθηση ότι αυτές δυνατόν να οδηγήσουν σε κατάσταση καλύτερη από την παρούσα, είτε στην κάμψη της θέλησης μας για αγώνα και τη συγκατάθεση μας στην υποταγή προς τον ισχυρό. Τον Τούρκο εισβολέα, που μεθοδεύει τη νομιμοποίηση των τετελεσμένων της κατοχής και την επέκταση της κυριαρχίας του σε όλη τη Κύπρο, μέσω της λύσης που συζητείται.
*αντιστράτηγος ε.α.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.